روش‌شناسی فراترکیب و کاربرد آن در سیاستگذاری عمومی

هدف پژوهش در حوزۀ سیاستگذاری، ارائۀ توصیه‌های علمی و عملیاتی به سیاستگذاران است. پژوهش ‌سیاستی در پی بررسی عوامل مؤثر بر سیاست‌ها و تأثیر سیاست‌ها بر جامعه است و در این زمینه از روش‌های مختلفی بهره می­گیرد. پیچیدگی محیط سیاستگذاری عمومی و ابعاد مختلف مسائل سیاستی ایجاب می‌کند که تحلیل‌گران سیاست، به رویکردهای روش‌شناسی مناسب مجهز باشند. در این میان روش فراترکیب، عصارۀ پژوهش­های انجام‌گرفته در یک موضوع خاص را به شیوۀ نظام­مند و علمی فرا روی سیاستگذاران قرار می­دهد، نقش مهمی در روشن کردن ابعاد مختلف پدیده‌های سیاستی پیچیده دارد و یادگیری سیاستی و مطلع شدن مقامات را تسهیل می‌کند. در مقالۀ پیش رو با درک ضرورت توسعۀ روش‌شناسی ترکیب پژوهش‌ها در حوزۀ سیاستگذاری به تبیین روش فراترکیب، مراحل و مزایای آن پرداخته شده و نمونه‌هایی از کاربرد این روش در سیاستگذاری عمومی بیان شده است.